WhatsApp
Telefoon

#50books: poëzie om mee te stoeien

door | 27 oktober 2013 | Boeken, Overige | 5 reacties

poëzie, light verse, Frank van Pamelen

poëzie, light verse, Frank van PamelenVraag 42 alweer. Ditmaal is de vraag van Peter: wie van jullie leest er tegenwoordig nog poëzie? Martha steekt braaf haar vingertje wat halfslachtig op. Ik moet er mijn bui voor hebben. Ik las graag gedichtjes van Frank van Pamelen, een schrijver, dichter en cabaretier. Hij schrijft vooral gedichtjes in het light verse. Dat zijn vaak humoristische gedichtjes, een beetje plat en met een clou. Ik leerde van Pamelen kennen door de cd Het ultieme terugblik, waar hij samen met Mike Boddé, Matthias Giesen en Kees Torn op absurdistische wijze de geschiedenis doorholt.
Ik ging op zoek naar gedichtjes van Van Pamelen en kwam het boekje Dat lijkt warempel sandelhout tegen uit 2003. Daarin stonden allerlei korte en langere gedichten. Er zijn mij twee gedichtjes bijgebleven. Ten eerste het titelgedicht:

Wat is dat smaakvol opgebouwd!
Riep Jezus aangenaam verrast
Dat lijkt warempel sandelhout
Maar pint u mij daar niet op vast

Het tweede gedicht is een ollekebolleke, waar ik dinsdag in mijn taalblog wat uitgebreider op zal ingaan:

Luis in de okselstreek
Schimmelend kunstgebit
Bene en heupen
Met houtworm doorzeefd
Mooi om te zien hoe zo’n
Dysenterielijder
Zelfs na z’n dood
Nog een klein beetje leeft…

Stoeien met poëzie

Dit zijn makkelijkere gedichtjes, waar je niet echt over hoeft na te denken. Voor mijn studie Nederlands heb ik veel gedichten ontleed op verschillende manieren: grammaticaal, inhoudelijk, met verwijzingen naar andere werken, alles door elkaar. Maar ook op dichttechnieken, dus met rijmsoort, metrum, elisie en al die andere termen die ik me nu zo snel niet meer kan herinneren. Ik vond dat altijd erg leuk om te doen. Vragen als waarom laat de dichter hier een lettergreep weg? Wat bedoelt hij met deze zin? Wie is de lyrische ik in dit gedicht. Heerlijk! Laat mij maar lekker stoeien!
Daarom doe ik ook mee met de bloggersleesclub Een perfecte dag voor literatuur. En ook ik heb het boekje van Thomas Möhlmann met als titel Waar we wonen in de brievenbus gekregen afgelopen vrijdag. Het eerste gedicht heb ik al gelezen en het pakte me meteen. Op 7 december komt er meer over deze bundel op mijn blog.  Het wordt tijd dat ik weer wat meer poëzie ga lezen. Dit lijkt me een goed begin.

Meer weten of vragen?

Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!

5 Reacties

  1. Liesbeth.

    Fantastisch, die gedichten van Van Pamelen! Moet er erg om lachen.

    Antwoord
  2. Carel

    tja, zo kan het ook, misschien vat ik het allemaal te zwaar op, dit soort lichtvoetig werk, ook die versjes van Toon Hermans,Willem Wilmink en zo

    Antwoord
    • Martha

      Zijn ook allemaal prachtige uitingen van poëzie 🙂

      Antwoord
  3. Anna

    Ah, ik ben benieuwd. Reuzebenieuwd zelfs, want ik hou wel van poëzie 🙂

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest